Kookboek : Mijn Pure Keuken 1 & 2

Pascale Naessens, voor de Belgen onder ons zeker bekend als vrouw van "wie zijn ze, wat drijft ze, ...", maar ook, en zeker en vast, bekend als gepassioneerd kok.  Ze vertrekt vanuit het principe dat je groenten of met vlees / vis of met aardappelen / pasta / ... combineert maar niet én én.  De basis voor elk recept zijn dus sowieso groenten.  Het is natuurlijk één van de vele gezondheidstheorieën die we de laatste jaren rond ons oren geslagen krijgen.  Klopt ze ? Wie zal het zeggen, maar het klinkt allemaal wel aannemelijk als je de intro leest.  En natuurlijk als je haar zelf ziet, lijkt het inderdaad een zeer goede theorie.

Om nu continu dit principe te volgen lijkt mij persoonlijk moeilijk haalbaar.  Een pasta met groenten en een stukje vis of vlees bijvoorbeeld kan toch zooooo lekker zijn.  Toch probeer ik wel geregeld om volgens dit principe te koken, schadelijk voor de gezondheid kan het volgens mij al nooit zijn.

Bovendien staan er echt wel lekkere recepten in het boek, telkens met mooie foto's die zin doen krijgen in het gerecht, zelfs als het iets is dat je eigenlijk niet lust.  Zo heb ik zelfs ooit al eens trostomaatjes in de oven met verse kruiden gemaakt, enkel met een stukje vlees erbij.  Ik, die absoluut geen tomaten lust, vooral niet als ze warm zijn ! Maar op de foto die erbij stond zagen die tomaatjes er zo lekker uit dat ik mij liet overhalen om dit te maken ! Dat ik dit natuurlijk toch niet lustte, tja dat is wel geen verrassing zeker ? Maar Stefan vond ze heel lekker.  Ik heb natuurlijk al andere gerechten klaargemaakt, die wél zeer goed in de smaak vielen bij ons beide.

Het boek is niet op de klassieke manier ingedeeld (voorgerechten - hoofdgerechten - desserts).  Er is bijvoorbeeld een hoofdstuk "mijn liefde voor de zee", of "ontbijten als een koning", of "het is feest", ...
Tussendoor staan van die echt gezellige foto's van etentjes en zo, waardoor je direct naar je telefoon zou grijpen en vrienden uitnodigen om te komen eten !

Ik vind dit zeker een goed boek, het enige "minpuntje" vind ik soms de hoeveelheden bij een recept.  Persoonlijk vind ik die soms toch echt wel weinig, te weinig om met 2 volwassen mensen een voldaan gevoel te hebben na je maaltijd.  Maar ja, als ik denk dat de hoeveelheden te weinig zijn, dan pas ik gewoon wat aan.

Hierbij nog enkele sfeerbeelden van het boek :