Kookboek : Het Kookboek

Ik zie de scène zo voor mij : ik zit ergens in een zaaltje, op een ongemakkelijke stoel, in een kring van mensen, met een beetje rode kaken en hoofd wat voorovergebogen.  Dan is het mijn beurt, ik zet mij recht en zeg op stille toon ... mijn naam is Peggy en ik ben ... verslaafd ... verslaafd aan kookboeken !

Als ik op het tempo dat ik nu bezig ben ga verder doen, wordt dit ooit realiteit ;-) !

Ik kan geen boekenwinkel meer voorbij lopen zonder te gaan neuzen bij de kookboeken, bij de bijzondere, de super mooie, de anders-dan-anders kookboeken.  Vroeger was ik al blij met om de paar jaren een nieuw Colruyt kookboek of een SOS Piet kookboek, maar nu ... Niets mis met dat soort kookboeken hé, begrijp me niet verkeerd maar die boeken kunnen me niet meer bekoren.  Sinds ik de kookboeken met iets "extra" heb ontdekt , ben ik daar helemaal weg van.  En met iets "extra" bedoel ik dus kookboeken zoals dit, Het Kookboek.

Een kookboek met een verhaal, dat bijna leest als een roman.  Met foto's die je doen watertanden, waarvan je stante pede de keuken zou induiken en zou beginnen koken.  Een kookboek dat niet bestaat uit simpel weg een opsomming van recepten, maar waar je meer leert over de kok(s) achter de gerechten, de oorsprong van de gerechten.

Dit boek is het eerste kookboek van Yotam Ottolenghi en Sami Tamimi, uitgebracht jaren voor ik mij zelfs maar bewust was van het bestaan van deze mannen (wat heb ik toch al veel bijgeleerd door deze blog te starten).  Ik was er al een tijdje naar op zoek dus toen ik dit even geleden zag liggen kon ik er niet aan weerstaan.

Net als de andere boeken die ik van deze heren heb (moet ik ook nog eens delen met jullie), staat het weer vol lekkere, speciale gerechten.  Zij kunnen van iets alledaags iets ongewoons maken, door bepaalde combinaties, bepaalde kruiden, enz.  OK, toegegeven, er staan veel recepten bij met ingrediëntenlijsten die op het eerste zicht afschrikken, ellenlang gewoon.  Uiteindelijk valt het meestal wel mee, is het vaak een grote hoeveelheid kruiden die worden opgesomd.  Maar soms ook niet, dat geef ik toe.  Maar als je graag kookt, mag dat je niet afschrikken.  Is het tenslotte niet zalig om in het weekend eens lekker uitgebreid te koken ? Pas op, er staan ook veel gerechten in die je zelfs na een werkdag nog kan klaarmaken.  Het is natuurlijk geen boek voor iemand die nog maar pas begint met leren koken, die kan zich best eerst even uitleven met "gewone" kookboeken.

Wat betreft de niet zo alledaagse kruiden en ingrediënten die veel worden gebruikt, deze vind je steeds vaker terug in onze supermarkten heb ik de indruk, vooral bij Delhaize en Albert Heyn bv.  Er is tot nu toe nog geen enkel ingrediënt dat ik nog niet heb gevonden.

Voor de fans van Ottolenghi die dit boek nog niet hebben zou ik aanraden, ga naar de boekhandel en koop het.  Voor wie Ottolenghi nog niet kent, maar graag eens anders wil koken zou ik hetzelfde aanraden !