de persoon achter de blog

Ergens midden, eind jaren zeventig ... Een klein meisje staat op een krukje voor de keukenkast, ze komt juist boven het aanrecht.  Op haar gezicht, in haar haar, ... bloem.  Haar kaakjes ... rood gekleurd van de inspanning.  Ze bijt zachtjes op haar lippen.  Naast haar staat haar moeder, volop in de weer met koken, of bakken.  Het meisje is uiterst aandachtig, volgt elke beweging van haar moeder, absorbeert elk woord dat haar moeder zegt over koken en bakken als een spons, wil zo graag leren koken en bakken à la mama ...

Nee, zo idyllisch was het helaas niet ! Mijn moeder heeft een hekel aan koken en staat enkel in de keuken omdat je nu eenmaal eten nodig hebt om niet om te komen van de honger.  Ik kreeg de passie voor koken, bakken én eten dus zeker niet met de paplepel ingegoten, integendeel zelfs.

Toen ik ging samenwonen eind jaren 90 was ik nog een regelrechte keukenkluns.  Koken gebeurde met het kookboek van "de vrouwenbond", een paar jaren eerder gekregen van mijn grootmoeder, waarschijnlijk om te voorkomen dat ik helemaal de mist in zou gaan in de keuken eens ik "van 't straat was".  Dit boek heeft mij de klassieke dingen zoals worteltjes en erwtjes, bloemkool, prinsessenboontjes, ... leren maken.

Nieuwe recepten uitproberen, het gebeurde zeer, maar dan ook zeer sporadisch.  Als ik het dan al eens deed, mislukte het recept meestal.  Zo zal ik nooit mijn eerste keer stoofvlees maken vergeten.  Stoofvlees de snelkoker in, met veel te weinig vloeistof én smaakmakers.  Niet dat die laatste ook maar iets zouden toegevoegd hebben aan de hoopjes pikzwart, verbrand stoofvlees dat uit de snelkoker kwam (toen mijn neus alarm sloeg dat er iets fout was, was het al véél te laat).  Het heeft jaren geduurd voor een tweede poging tot maken van stoofvlees werd ondernomen.

Maar met de jaren ontstond er toch steeds meer interesse in koken en bakken.  Er kwam al eens een nieuw kookboek in huis, al bleef dat beperkt tot enkele Colruyt en SOS Piet boeken (niets mis mee maar nu ook weer niet dé grootste uitdagingen).  We (= mijn man en ik) gingen al eens uit eten in een écht restaurant (en niet de frituur of een brasserie).  Ik ontdekte dat ik echt wel houd van eten, en ik wilde thuis ook al eens iets anders op tafel zetten dan de klassieke, oude recepten.

Zo heb ik dus eigenlijk mezelf leren koken, met veel vallen en opstaan.  Ik moet me nog steeds niet kandidaat stellen voor "Beste hobbykok van Vlaanderen" maar ik ben, in alle bescheidenheid, best wel een degelijke hobbykok (of zouden die vrienden die hier graag komen eten dan toch liegen ;-) ?

Sinds ik deze blog heb, heb ik zeker anders en beter leren koken.  Anders, door het feit dat de standaard kookboeken werden aangevuld met de "betere" kookboeken, de kookboeken met een verhaal, de kookboeken waar al eens een uitdaging in de recepten zit, de kookboeken gemaakt door échte wereldchefs.  Beter, omdat ik er gewoon veel meer mee bezig ben, omdat ik niet enkel meer kook omdat het moet.

Koken en bakken, het is een echte passie geworden, en nu, ietsjes ouder dan 40 zijnde, droom ik er ergens stiekem van om van deze hobby mijn beroep te maken.  Ja, ja, zo graag doe ik het !

Voorlopig houd ik het bij deze blog, waarop ik recepten die ik uittest, deel.  

Naast koken heb ik echter nog een paar andere passies.  Ook fotografie en boeken hebben mijn hart gestolen en zou ik niet meer kunnen missen.  Beide zaken gaan hier dus ook aan bod komen.  

Wat ik verder nog kan vertellen over mezelf ? Een begin-jaren-70-kind, al bijna 17 jaren "in zonde" samenwonend met Stefan, poezenmama van Frisky (1999 - ....) en Naughty (1999 - 2014), voorzien van een iets rondere lijn (veel te veel lekker eten zeker ;-)), doodsbenauwd van spinnen maar verder een grote dierenvriend, ...

Ik weet ook graag wie mij volgt, dus aarzel niet om hier jezelf (en eventueel je blog) even voor te stellen.

En verder zou ik zeggen, geniet van alles hier en laat gerust een reactie achter (daar word ik toch altijd blij van).

Groetjes,

Peggy











2 opmerkingen:

  1. hoi peggy,
    wat een leuke blog heb jij.
    fijn om jouw te ontdekken.

    liefs
    ohladybake

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel ! De eer gaat ook vooral naar mijn man, die de tekening voor mijn logo heeft gemaakt.

      Verwijderen