woensdag 15 januari 2014

city trip New York dag 5

Dag 5 in New York, het einde komt veel te goed in zicht ! Onze laatste volle dag, beseffen we 's morgens :-(.

Maar dat mag ons niet beletten om nog vele ontdekkingen te doen zoals ... het feit dat we vanuit de gang naar ons kamer het nieuwe WTC kunnen zien staan ! Ja, ik weet het, dat dat moet duren tot de voorlaatste dag, je zou denken dat we dringend toe zijn aan nieuwe brillen !


De dag begint dus al goed en zal nog veel beter worden ! Als eerste staat vandaag The High Line op het programma, een must-see voor Stefan als tuinarchitect.  Nu, ik heb er ook van genoten hoor.  The High Line is een wandelpad van 2 à 3 kilometer boven het Meatpacking District.  Eigenlijk is het een oude spoorweg, gebouwd in de jaren '30 en gebruikt om de bedrijven in de buurt te bevoorraden.  De spoorweg raakte door de opkomst van vrachtwagens echter in verval en werd met afbraak bedreigd tot eind jaren '90 2 buurtbewoners Friends of the High Line oprichtten om  de spoorweg voor afbraak te behoeden.  Dankzij hen is de spoorweg nu omgevormd tot park, met mooie vergezichten op de Hudson River en New York.
http://www.thehighline.org/ 














Ergens halverwege The High Line ligt een pareltje van een shopping center, Chelsea Market.  Geen ketens maar allemaal kleine, leuke winkeltjes, veel met voedingswaren.






De keuze was moeilijk, maar uiteindelijk gaan we "brunchen" (het is ondertussen al rond 11u) bij Sarabeth's Bakery.  Een winkeltje waar je niet weet wat kiezen, alles ziet er super lekker uit en het water loopt me in de mond bij het zien van al dat lekkers.  Uiteindelijk valt de keuze op lekker, vers fruitsap en koffie, met croissants en een kaasstengel.  Alleen al de omgeving laat alles beter smaken.


The High Line eindigt (of begint, afhankelijk waar je start) in het Meatpacking District.  Deze naam komt van het feit dat hier vroeger veel vleesfabrieken waren.  Vanaf 1960 mocht er echter geen vee meer worden geslacht in Manhattan en zo verdwenen de fabrieken.  De wijk kreeg ook een andere naam, Gansevoort Market maar toch bleef de naam Meatpacking District behouden door de New Yorkers.  Het is een leuke wijk met oude gebouwen waar je oa straat yoga ziet.







Ik persoonlijk zou nu niet gaan liggen zwoegen en zweten in 't midden van 't straat, maar in New York is dat blijkbaar doodnormaal.  We hebben dit al gezien in Central Park, en later deze dag gaan we het ultieme staaltje van sporten op straat zien.  Maar daarover later meer ...

Van het Meatpacking District gaat het naar Greenwich Village, of "the village".  En inderdaad, dit lijkt wel een dorp in de grote stad.  Absoluut een aanrader deze buurt, zeer gezellig en mooi.  Als, of beter gezegd wanneer we terug gaan naar New York gaan we daar een hotel zoeken, dat staat al vast.






Ondertussen hebben we weeral honger gekregen en als we dan dit leuke Italiaanse restaurant zien, zijn we verkocht ! En gelukkig ziet het er niet alleen leuk uit, het is er LEKKER ! 




Eens onze magen gevuld, kunnen we er weer tegenaan.  Net als in elke wijk vind je ook hier geregeld leuke, kleine parken, zoals dit :



Dit zijn allemaal kleine oases van rust, midden in het drukke verkeer.  Dit maakt volgens mij de drukte ook zo goed te verdragen, het feit dat je er zo regelmatig eens aan kan "ontsnappen".

Na nog wat ronddolen door "the village" komen we aan Washington Square Park, een fantastische omgeving ! Daar zou je de ganse dag kunnen zitten en mensen observeren en je zou je geen seconde vervelen ! Wat je daar allemaal ziet ...








Velen zal dit park bekend voorkomen, oa in Friends zie je regelmatig beelden en voor wie "I am legend" gezien heeft, Will Smith woont aan dit park in de film.  Ik loop hier wat rond met mijn camera en zie op een gegeven moment een zwerver en een zakenman, 2 absolute uitersten, gezellig zitten babbelen op een bank.  Ik sta een eindje van hen vandaan en wil door inzoomen een foto nemen van hen en de omgeving maar dit is buiten de zwerver gerekend.  Terwijl ik hen nog niet eens in mijn vizier heb begint die te roepen en te tieren "don't do that, ... !" (dat ... staat voor iets minder beschaafde woorden) en iets in mij zegt dat het tegen mij is ook al zie ik hem op dat moment niet.  Ik blijf mijn camera omhoog houden en doe of ik een onderwerp zoek voor een foto.  Want als ik nu direct mijn camera laat zakken, beken ik "schuld".  Hij wordt stil en ik laat mijn camera zakken en kijk niet in zijn richting, in de hoop dat hij niet gaat rechtstaan en achter mij gaat komen.  Ja, ik weet het, niet direct dapper maar het ziet er een forse, grote kerel uit.  En ik zoek niet direct met een blauw oog naar huis te gaan ;-). Gelukkig blijft hij zitten, mijn trucje heeft gewerkt.

We wandelen rustig verder, richting Flatiron building, 1 van de eerste wolkenkrabbers van New York.  Dit gebouw heeft die naam gekregen omdat het op een strijkijzer lijkt.  Ik vind het in ieder geval mooi (maar ja, ik ben dan ook één van die weinige vrouwen die niet opziet tegen strijken ...).  De echte naam van het gebouw is Fuller Building.  Volgens de verhalen kwamen hier begin 20ste eeuw veel mannen naar toe om een glimp op te vangen van de enkels van passerende vrouwen, wiens rokken opwaaiden door de wind rondom het gebouw ( zou ontstaan door de vreemde vorm van het gebouw).  Er zou zelfs politie gestaan hebben om de mannen te laten doorlopen ! Tegenwoordig niet meer nodig, blote enkels zijn al lang geen uitzondering meer, bij velen is zelfs veel meer dan dat te zien ;-).


In een nabijgelegen parkje besluiten we even een bank in de zon op te zoeken en de beentjes wat rust te gunnen.  De ogen daarentegen krijgen weinig rust bij het tafereel dat zich vlak voor ons afspeelt.  Een rijke New Yorker werkt zich samen met zijn personal trainer in het zweet.  En die personal trainer nam het "wijze" besluit om dit met ontbloot bovenlijf te doen.  En man, wat een lijf ! Terwijl Stefan wat verderop naar het aanplanten van een boom gaat kijken (tja, beroepsmisvorming bij een tuinarchitect noemen ze dat zeker hé) blijf ik rustig zitten genieten van het uitzicht ;-).





Het entertainment gehalte ligt hoog, vooral bij degene die afziet.  Zelfs een blinde kan zien dat het hem ongelooflijk veel moeite kost om de oefeningen te doen, hij komt telkens stroef recht maar eens hij recht staat ... armpjes wijd open, buik ingetrokken en een air alsof hij Mister Universe himself is ! Hij doopt dit parkje eigenhandig om tot een "Place m'as-tu vu".

Een mens zijn ogen kunnen maar zoveel hebben van zulke beelden, dus we vervolgen onze weg.  Voorbij de Empire State Building, waar we enkel even halt houden voor een foto stop vanwege lange wachtrijen, op naar de Public Library.


Voor wie de film "The day after tomorrow" heeft gezien, dit is de bibliotheek waar ze zich in verschuilen.  Het geeft toch wel een speciaal gevoel, even plaats nemen in zo'n filmdecor.  De bibliotheek is sowieso magnifiek, en een echt rustpunt in een super drukke stad.  We zetten ons aan een tafel en vergapen ons aan de omgeving.








Er kan geen groter contrast zijn dan met onze volgende stop ... Toys 'R Us ! Een gigantische speelgoedwinkel, met zelfs een reuzenrad in ! Tja, ze zien écht alles "big".  We lopen er even rond, maar om eerlijk te zijn, ik heb al veel mooiere speelgoedwinkels gezien.  Groot staat niet altijd gelijk aan mooi.  Maar we hadden zoiets van, we moeten dit toch eens gezien hebben.  Het reuzenrad is wel leuk, vooral als de "fire department" het in vol ornaat serieus staat te bekijken, precies of ze zijn zwaar aan het piekeren welk wagentje te kiezen om in te zitten :-).



Hierna begeven we ons in de drukte van Times Square.  En drukte is nog zacht uitgedrukt, een mierennest is er niets bij.  Dit lijkt ook de plek te zijn waar alle rare New Yorkers samen komen.  Zoals Naked Granny bv, een "iets" oudere (we blijven beleefd) dame met letterlijk weinig om het lijf.  Het feit dat een borstlifting zeker geen onnodige kost zou zijn, blijkt haar niet tegen te houden om uit te spelen ;-).


We installeren ons dan ook even op een verhoogd podium met een schitterend zicht op de bedrijvigheid.  Times Square is iets dat moeilijk te omschrijven is, je moet dit gezien hebben om je er echt een beeld van te kunnen vormen.  De gigantische reclameborden, de rare figuren, de drukte, het geluid, ...







Om jullie toch enig idee te geven, 2 filmpjes :

Times Square - sfeerbeeld 1
Times Square - sfeerbeeld 2

Na al deze drukte, zoeken we even de rust op in een klein eettentje om gauw een lekkere verse soep met wat brood binnen te slagen zodat we er nog even tegen kunnen om de stad 's avonds te gaan verkennen.  We worden daar ook nog aangenaam verrast door de dienster die in 't Nederlands tegen ons begint van zodra ze hoort dat we Belgen zijn ! Ze blijkt een paar jaar in Amsterdam gewoond te hebben en praat Nederlands met een super koddig accent :-).

En dan New York "by night".  Tot 's avonds laat bruist de stad van het leven, je loopt precies nooit alleen op straat.  Het zal natuurlijk wel aangeraden zijn om bepaalde buurten te vermijden op dat tijdstip maar als je in de buurt van Times Square, Broadway, ... blijft zoals wij is er geen moment een onveilig gevoel.  De lichtjes zijn overweldigend, op sommige plaatsen heb je zelfs niet het idee dat het avond én donker is.  Zelfs in de kantoorgebouwen brandt er nog overvloedig veel licht en in Bryant Park bv zijn zo goed als alle tafeltjes nog bezet.  Een avond wandeling is dan ook echt aan te raden.  Ik heb weinig foto's van deze avond, we zijn echt wat gaan rondlopen om de sfeer op te snuiven.  Achteraf bekeken heb ik hier wel wat spijt van, dat er zo weinig foto's zijn.  Langs de andere kant, weeral een reden om nog eens terug te gaan ... ik moet meer avond foto's hebben van de New Yorkse lichtjes ;-) !
  




Op de terugweg naar ons hotel heb ik nog een "close encounter" met een stoere, struise New Yorkse "brother" ! We staan even stil aan een straathoek, te wachten tot we kunnen oversteken en ik zie dus een neger op mij af komen, arm en hand omhoog, klaar voor zo'n stevige omhelzing.  Hij lijkt naar mij te kijken en het flitst door mijn hoofd van "oei, wat gaat die doen".  Dan loopt hij rakelings langs mij en blijkt er nog iemand dicht achter mij te staan, die dus een vriend van hem blijkt te zijn.  Oef denk ik, maar blijkbaar sprak mijn kopke boekdelen want hij draait zich ook direct terug naar mij, lacht en pakt mij stevig vast, arm en hand omhoog en met de bijbehorende klop op de rug ! Zo'n echte "stoere jongens" begroeting zoals in de film.  Ik weet van verbazing niet wat te zeggen, pak hem ook halfslachtig vast en tegen dat ik bekomen ben van de verrassing is hij al weg.  Stefan stond erbij en keek ernaar met pretlichtjes in zijn ogen :-) ! 

En ja, na zo'n ontmoeting was het tijd om te gaan slapen ;-) !

Wie wil, kan alle foto's bekijken via mijn Flickr pagina :

Geen opmerkingen:

Een reactie posten