We nemen hiervoor nogmaals de HopOnHopOff bus, de Brooklyn tour. Deze vertrekt niet zo ver van Wall Street, dus we nemen eerst even de tijd om de "charging bull" te gaan bekijken.
Dit beeld, 3.200 kg zwaar, is de officieuze mascotte van Wall Street, ooit geplaatst zonder vergunning maar onder publieke druk toch blijven staan. Vooral zijn achterkant blijkt immens populair, zou het verhaaltje dat je succes krijgt op de beurs als je zijn euh .. edele delen aanraakt daar voor iets tussen zitten ? Dit is wel een indrukwekkend beeld en krijg je gewoon niet op de foto zonder andere mensen erbij, zonder wat ellebogenwerk om je camera er tussen te krijgen. Maar aangezien ik toch geen kletsen heb gekregen, zal het nogal tamelijk zacht ellebogenwerk geweest zijn ;-).
Zo 's ochtends in het Financial District valt ook op hoe veel New Yorkers een ontbijt nemen aan één van de typische kraampjes, van arbeiders tot zakenmensen in het pak :
En dan komt de bus eraan, met een onvergetelijke gids. Een Duracell konijn zou er jaloers op zijn, zo'n energie. Hij verwelkomt met de volgende schitterende woorden :
Good morning ladies & gentlemen, if these lips are moving, yours aren't !
Wat gelach volgt tot zijn serieuze blik iedereen er op attent maakt dat dit dus géén grapje was. Even voel ik mij terug op school, braaf luisteren naar de leraar hé ! Maar, als hij begint te vertellen, wordt het ook direct stil. Wat kan die mens vertellen, wat weet hij veel ! Je begint automatisch geboeid te luisteren, en degene die het aandurft om toch iets te zeggen tussendoor, krijgt langs vele kanten verwijtende blikken.
De gids is een rasechte Brooklyn inwoner, en daar mag je blijkbaar nooit, jamais tegen zeggen dat hij / zij van New York is ! Brooklyn inwoners zijn super fier op hun stadsdeel en Manhattan wordt een beetje lacherig voorgesteld als het kleine broertje dat blij mag zijn met de aanwezigheid van grote broer Brooklyn, die bv de veiligheidscijfers serieus opkrikt.
We rijden met de bus over de Manhattan bridge (op de Brooklyn bridge zijn geen bussen toegelaten) en zien toch een stukje een minder aantrekkelijke kant van Manhattan, alhoewel het zicht wel schitterend blijft.
Ja, ja, ze zijn fier op hun stadsdeel. Nota aan Bart DeWever, misschien een ideetje voor als je Antwerpen binnen rijdt : welkom in Antwerpen, waar België begint ;-) En nee, ik ben niet van Antwerpen, ik woon op "de parking" ;-).
We stappen af aan de Brooklyn Botanical Garden (tja, op stap met een tuinarchitect heeft bepaalde gevolgen). Maar het blijkt zeker de moeite, alles ligt er netjes, verzorgd bij en het is aangenaam wandelen. De zon die steeds feller begint te schijnen maakt alles nog een stuk aangenamer.
Van hieruit wandelen we door Prospect Park, ontworpen door Olmsted en Vaux, jawel de ontwerpers van Central Park. Zij vonden dit park beter geslaagd maar ik persoonlijk had het meer voor Central Park. Hier is alles toch net dat tikkeltje meer verwaarloosd, ook al heeft het wel een zekere charme.
En dan, na een tijdje, komt het besef dat we eigenlijk niet echt weten waar we zijn. We komen aan een uitgang, met een straatnaambord dat helemaal niet op onze kaart van Brooklyn staat ! OK, toegegeven, er staan veel te weinig details op die kaart maar blijkbaar zijn we veel verder gewandeld dan de bedoeling was. Ik zelf heb geen oriëntatievermogen (tja, typisch een vrouw zeker) en volg Stefan dus maar, wiens kompas hopelijk tip top in orde is vandaag ! Na een 45 minuten flink doorstappen (nog een geluk dat er mooie huizen overal staan) komen we in een drukke straat met een herkenningspunt, een standbeeld van tijdens de busrit. Klein minpuntje : dit standbeeld staat nog kilometers weg van waar we naartoe willen ! Ja, de beentjes zullen weer goed getraind worden vandaag. Ondertussen begint de maag ook in opstand te komen, zoveel beweging en zo weinig te eten krijgen, daar is die niet mee gediend. Wanneer we dus een pizzeria passeren die er ietwat deftig uitziet, kunnen we niet aan de verleiding weerstaan. Een kwartier later, én een pizzapunt en een cola verder, kunnen we er weer tegen. Stefan ziet na een tijdje een leuk uitziende jongedame en spreekt haar aan. We zijn dan ondertussen wel al een iets minder leuk uitziende politie agente gepasseerd en wat mannen, maar die zagen er blijkbaar uit alsof ze de weg niet kenden in Brooklyn, want die werden niet aangesproken. Oh nee, sorry fout gezien, toen dacht hij nog van op eigen houtje de weg te vinden, was ik efkes vergeten ;-). In ieder geval blijkt dat we op de goede weg zijn maar inderdaad nog een flink einde moeten stappen. Zo krijgen we natuurlijk wel veel te zien van Brooklyn, een stadsdeel met felle contrasten tussen super drukke, weinig aantrekkelijke straten, die aansluiten op rustige, mooie straten met de typische brownstone huizen.
Ondertussen lopen we wel door straten die al vermeld staan op onze kaart, oef !
En dan, daar is het, tussen het groen komt het tevoorschijn, een schitterend uitzicht op Manhattan !
We zijn aan Brooklyn Heights, het eerste beschermd historisch district van New York. Prachtige huizen, sommigen met een schitterend uitzicht op de East River en Manhattan (en waarschijnlijk ook een schitterende prijs !).
Van hieruit start een super toffe wandelpromenade, Brooklyn Bridge Park, langs de East River. Ze weten hier hoe ze hun troeven moeten uitspelen. Er zijn zelfs nog serieuze werken bezig om de buurt nog mooier en groener te maken.
En voor wie even genoeg heeft van het zicht op Manhattan en de Brooklyn Bridge, er is nog vanalles anders te zien (of dat ook mooi is, dat weet ik niet, dat zal een beetje persoonlijke smaak zijn ;-))
Stefan had het hier wat warm van gekregen ;-) en had verkoeling nodig in de vorm van een ijsje en uit solidariteit (wat anders, niet waar) deed ik mee. En geloof me, dat ijsje smaakte daar op dat bankje !
Na nog wat ronddwalen in de wijk met oude gebouwen en een schitterende oude carrousel is het tijd om de toegang tot de Brooklyn Bridge te gaan zoeken.
De Brooklyn Bridge, zo gekend van series en films, zo'n machtig monument. In 1883 voltooid (door een vrouw !), zo "overbouwd" dat ze nu, dik 100 jaar later, nog steeds stevig staat ook al rijden er dagelijks duizenden auto's over ipv de oorspronkelijke karren met paarden. Je kan de brug te voet ook over steken (er is een wandelpad boven de rijbanen), wat we dus gedaan hebben. Een aanrader is om dit in de richting van Manhattan te doen, prachtig uitzicht.
De slotjes die je ziet, zijn eigenlijk liefdesverklaringen die mensen achterlaten op de brug. En nee, ik heb zo geen gekregen :-( :-(
Ook het Vrijheidsbeeld is vanaf hier te zien, in mini formaat maar toch ...
Na deze stevige wandeling nemen we de metro terug naar ons hotel, tijd om ons warm te gaan aankleden voor de HopOnHopOff Nighttour.
Avondeten was hierna niet meer nodig, weeral goed voor de lijn dan weer.
De Nighttour is leuk, al die lichtjes, maar spijtig genoeg heeft deze chauffeur blijkbaar zijn rijbewijs bij dezelfde rijschool gehaald als degene van de vorige dag. We worden door mekaar gerammeld, en op het hoogtepunt van de tour, het zicht op Manhattan vanaf Brooklyn vertikt hij om de bus even stil te leggen voor foto's. Iedereen improviseert om zijn camera stil te houden. Een hoofd als steun is niet slecht maar toch ook niet echt wat het moet zijn, geloof me, ik spreek uit ervaring ;-). Dit levert het volgende beeld op, dat wel een idee geeft maar precies gefotografeerd is door een 100 - jarige met Parkinson !
We troosten ons met de gedachte dat we het hebben gezien, het beeld zit in onze herinneringen en gaat er nooit meer uit.
Moe (weeral) maar voldaan (ook weeral) keren we terug naar het hotel.
Voor meer foto's van deze dag :
http://www.flickr.com/photos/bo_foto/sets/72157636748353354/
wooow zo mooie fotos! ik wil ook keigraag naar new york!
BeantwoordenVerwijderen